Άρθρο μου που φιλοξενείται στην εφημερίδα καρφίτσα μετά τις εξελίξεις στο μετρό με την "συμφωνία στο ΚΑΣ" και την ανακοίνωση της πρόθεσης του ανάδοχου να αποχωρήσει
Ήταν ακριβώς πριν από δύο χρόνια, στις 21 Δεκεμβρίου 2012, που σταμάτησαν οι εργασίες στον Σταθμό Βενιζέλου, του μετρό της Θεσσαλονίκης, επειδή βρέθηκαν ορισμένα πολύ σημαντικά αρχαία, τμήμα της “μέσης οδού”, η οποία διέτρεχε την πόλη στους βυζαντινούς χρόνους.
Ίδια αρχαία είχαν βρεθεί λίγο νωρίτερα στον σταθμό της Αγίας Σοφίας, 700 μέτρα παραπέρα και αποσπάστηκαν, πακεταρίστηκαν και αποθηκεύθηκαν, αλλά, για λόγους που παραμένουν άγνωστοι, η “φασαρία” έγινε, για να μην αποσπαστούν- όπως προέβλεπε η αρχική απόφαση του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου- τα αρχαία της Βενιζέλου.
Σε μία προσπάθεια να κερδίσει την εύνοια των αρχαιολόγων, του ΣΥΡΙΖΑ και άλλων ευαίσθητων περί τον πολιτισμό πολιτών, ο Δήμαρχος Θεσσαλονίκης έθεσε το δίλημμα «πολιτισμός ή έργα» και απάντησε προσφεύγοντας στο Συμβούλιο Επικρατείας, για να ακυρωθεί η απόφαση του Υπουργού Πολιτισμού, η οποία προέβλεπε να αποσπαστούν τα αρχαία που βρέθηκαν στον σταθμό.
Σε μία προσπάθεια να κερδίσει την “αγορά” η κυβέρνηση απάντησε θέτοντας το αντιδίλημμα: «Μετρό ή αρχαία».
Το καλοκαίρι του 2013 το Συμβούλιο Επικρατείας έκρινε ότι δεν πρέπει να γίνει καμία εργασία στον σταθμό, μέχρι την οριστική του απόφαση.
Η ώρα των αδιεξόδων!
Στο μεταξύ, όμως, κοινή θέση όλων των ειδικών (ΤΕΕ, ΑΠΘ κ.λπ.) ήταν, ότι συνέχιση των εργασιών στον σταθμό, χωρίς απόσπαση των αρχαίων ήταν αδύνατη και προτάθηκε να αποσπαστούν και να επανατοποθετηθούν στην ίδια ακριβώς θέση, μετά την ολοκλήρωση των εργασιών.
Σε οποιαδήποτε λογική χώρα στον κόσμο οι εμπλεκόμενοι θα επανεξέταζαν τη θέση τους με βάση τα νέα δεδομένα.
Όχι όμως στην Ελλάδα!
Στην Ελλάδα χρειάστηκε μία απόφαση του Συμβουλίου Επικρατείας- τον Νοέμβριο του 2013- για να επιτραπεί να γίνουν …μελέτες για απόσπαση και επανατοποθέτηση.
Με βάση αυτήν την απόφαση του ΣτΕ το ΚΑΣ ενέκρινε, τρεις μήνες αργότερα, τον Ιανουάριο του 2014, μία προμελέτη επί του θέματος, με βάση την οποία εκπονήθηκε μελέτη και δέκα μήνες μετά, στις 17 Δεκεμβρίου 2014, έγινε δεκτή από το ΚΑΣ, με τη σύμφωνη γνώμη όλων των εμπλεκομένων (Δήμαρχος Θεσσαλονίκης, ΑΤΤΙΚΟ ΜΕΤΡΟ, Υπ.Πολιτισμού).
Λύθηκε λοιπόν το ζήτημα;
Όχι ακριβώς. Διότι το ΚΑΣ θα συγκληθεί και πάλι, για να εξετάσει τη μελέτη που θα του κατατεθεί, αφού προηγηθεί τρισδιάστατη σάρωση του χώρου, η οποία θα αποτελέσει τη βάση για την εκπόνηση της μελέτης απόσπασης.
Και μετά; Λύθηκε το θέμα;
Όχι, βέβαια! Διότι ο Δήμαρχος συμφώνησε μεν, αλλά είπε ότι θα καλέσει κι ένα Άγγλο εμπειρογνώμονα να δει ΧΩΡΙΣ ΧΡΗΜΑΤΑ, μήπως μπορεί να συνεχιστεί το έργο χωρίς απόσπαση. (Ένας παρόμοιος Άγγλος είχε έλθει χωρίς αμοιβή να μελετήσει μία γέφυρα στην Εγνατία οδό, αλλά πήρε πολλά εκατομμύρια –σε δραχμές- πριν φύγει).
Άρα θα υπάρξει οριστική λύση όταν έλθει ο Άγγλος;
Όχι, βέβαια, διότι τον Φεβρουάριο του 2015 εξετάζεται στο Συμβούλιο Επικρατείας η προσφυγή του Δήμου Θεσσαλονίκης κατά της υπουργικής απόφασης για το θέμα.
Όταν δηλαδή αποφασίσει το Συμβούλιο Επικρατείας (κατά το Δεκέμβριο του 2015), θα λυθεί το θέμα των αρχαίων οριστικά;
Όχι βέβαια, διότι προχθές ο ανάδοχος, δηλαδή ο εργολάβος, δηλαδή ο ΑΚΤΩΡ, ενημέρωσε τον κύριο του έργου, δηλαδή το ΑΤΤΙΚΟ ΜΕΤΡΟ ότι αποφάσισε να κάνει χρήση της δικαιώματος που του αναγνώρισε το διαιτητικό δικαστήριο, να καταγγείλει τη σύμβαση για την κατασκευή του έργου, επειδή ο κύριος του έργου είχε παραβιάσει τους όρους της.
ο κύκλος των φαύλων
Οι επιπλέον αποζημιώσεις που ο εργολάβος έχει υπολογίσει για τη μη τήρηση των όρων είναι περίπου 540 εκ. ευρώ, δηλαδή το 60% του αρχικού προϋπολογισμού του έργου κι ένας από τους όρους της σύμβασης που δεν τηρήθηκε ήταν η παραχώρηση των σταθμών, έτσι ώστε να κατασκευάζει το έργο.
Χρειαζόταν να αποδείξει κάτι στο δικαστήριο ή αρκούσε να προσκομίσει τις αποφάσεις του δικαστηρίου, με τις οποίες του απαγορεύεται οποιαδήποτε εργασία στον σταθμό Βενιζέλου επί δύο χρόνια;
Το κράτος, λοιπόν, δεν έδινε τους σταθμούς για να δουλέψει ο εργολάβος (η Εκκλησία μπλόκαρε επί τρία χρόνια το Παπάφειο, διεκδικώντας μεγαλύτερη αποζημίωση, το δικαστήριο δεν όρισε τιμή μονάδας για τη Βούλγαρη και το εργοτάξιο στη Νέα Ελβετία πλημμύριζε, διότι έγινε σε ρέμα). Και σε έναν από τους σταθμούς που είχε δώσει, παρενέβη ο Δήμος και μπλόκαρε το έργο.
Το τοπίο του έργου οικοδομήθηκε από την αρχή με τέτοιο τρόπο, έτσι ώστε το έργο να μη μπορεί να γίνει.
Ο φαύλος κύκλος της μεγαλοϊδεατικής ανοησίας, ότι μία πόλη με το μέγεθος της Θεσσαλονίκης μπορεί να αποκτήσει ένα μετρό, χωρίς να διαθέτει τους επιβάτες που είναι απαραίτητοι για να είναι βιώσιμο, είναι ο πυρήνας της σκέψης της ελληνικής διαστροφικής πολιτικής τάξης και θα μας κοστίσει συνολικά 2 δισ. ευρώ ΧΩΡΙΣ να αποκτήσουμε μετρό.
Κατά τα άλλα, με αφορμή την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας, οι συζητήσεις για το πώς έφτασε η χώρα εδώ που έφτασε συνεχίζονται με αμείωτη ένταση…
Όταν αποφασίσει το Συμβούλιο της Επικρατείας τι θα γίνει με τον σταθμό της Βενιζέλου, δε θα υπάρχει κανένας να τον κατασκευάσει. Καταργήθηκε και η ΜΟΜΑ που θα ήταν μία λύσις…Αν δεν έχουν καταστραφεί τα αρχαία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου