Μία ντροπιαστική απόφαση: Η παρεμπόδιση ελέγχου έχει πλέον πλαφόν!

Δήλωση μου με αφορμή την αθώωση τριων ελεγκτών του Δήμου Θεσσαλονίκης, τους οποίους είχε μηνύσει, (αφου προηγουμένως είχε απειλήσει και βρίσει) ιδιοκτήτης καφετέριας για παράβαση καθήκοντος, όταν πήγαν να του κάνουν έλεγχο. Εκείνος καταδικάστηκε σε 3μηνη φυλάκιση με 3ετή αναστολή και 10ημερη φυλάκιση για εξύβριση.

η δικαστική απόφαση για το επεισόδιο της πλατεία Αριστοτέλους 

Κατανοώ την ανακούφιση των εργαζομένων, όμως Θεωρώ ότι πρόκειται για μία ντροπιαστική απόφαση. Η παρεμπόδιση του ελέγχου τιμωρήθηκε με τρίμηνη φυλάκιση με ΤΡΙΕΤΗ ΑΝΑΣΤΟΛΗ και η εξυβριση με δεκαήμερη φυλάκιση. Η δε απειλη μετατράπηκε σε αστική διαφορά μεταξύ του ελέγχοντος και του ελεγχόμενου ενώ ελέγχοντες πλήρωσαν από την τσέπη τους τα παράβολα της δίκης. (Το ίδιο συμβαίνει, μου λένε, και όταν πολίτης καταγγείλει την μεταφορά εγκαταλειμμένου οχήματος ως παράνομη.) 
Ποιός στη θέση τους θα ξανακανει ελέγχους πριν εξασφαλίσει την πλήρη συναίνεση του ελεγχομένου; Ποιός θα διακινδυνεύσει το 1/4 του μισθού του για τα δικαστικά έξοδα; 
Ποιός θα διακινδυνεύσει να τεθεί σε αργία, (όπως θα γινόταν, αν η δίκη σήμερα έπαιρνε αναβολή) και να πληρώνεται με το 1//3 του μισθού του; 
Τι ουσιαστική κάλυψη από τη διοίκηση είχαν πλην της παρουσίας των πολιτικών τους προϊσταμένων στη δίκη; 
Για όσους απορούν γιατί η Θεσσαλονίκη είναι με αδιάβατα πεζοδρόμια και χωρίς κανένα χώρο για τους πεζούς, θέλω να πω ότι κανένας δεν θα σεβαστεί ένα νόμο, που οι ίδιοι οι υποψήφιοι της διοίκησης που πρέπει να τον εφαρμόσει, δεν τον τηρούν. 
Επαναλαμβανω με την ευκαιρία ότι τα χρέη των καταστημάτων υγειονομικού ενδιαφέροντος ΜΟΝΟ στην πλατεία Αριστοτέλους πρέπει πλέον να υπερβαίνει το ένα εκατομμύριο. Ας δώσει η διοίκηση τα στοιχεία και τις οφειλές τους στη δημοσιότητα. Αν τολμούν... 
Η διοίκηση μιας πόλης δεν είναι πρόφαση για business

Μία τηλεοπτική συζήτηση περί εκλογών, οικονομιας και νέου μνημονίου

Μία συζήτηση στο κεντρικο δελτίο ειδήσεων της ΕΓΝΑΤΙΑ τηλεόραση που παρουσιαζει ο Λάζαρος Λαζάρου με θέμα τις συζητήσεις "περί νέου μνημονίου¨
Η συζήτηση ξεκινά στο 7:00 λεπτό ακριβώς

κεντρικο δελτιο ειδήσεων ΕΓΝΑΤΙΑ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ, 23 Οκτωβρίου 2014

Κατά μάνα, κατά κύρη, κατά γκουρού...

Ένα άρθρο μου που φιλοξένησαν taxalia

του Χρήστου Μάτη*

Τελικά η υφήλιος θα μείνει με την απορία.

“Πτώχευσε η δεν πτώχευσε ο Δήμος Μαραθώνα;

Διότι ο δήμαρχος Ψινάκης μας ανήγγειλε τη χρεωκοπία και μετά είπε οτι δεν το είχε πει ποτέ.

Αλλά αυτό δεν έχει ιδιαίτερη σημασία. Η γνώμη του κ.Ψινάκη αν ο δήμος Μαραθώνα χρεοκόπησε ή όχι έχει την ίδια βαρύτητα με τη βαθμολογία που έβαζε στα διάφορα reality show στα οποία ήταν κριτής.

Δηλαδή καμία.

Κανένας οργανισμός δεν χρεοκοπεί επειδή το δηλώνει αυτό οποιοσδήποτε, ακόμη και ο επικεφαλής του. Άλλωστε ο νόμος προβλέπει κυρώσεις για “δόλια χρεοκοπία”.

Η χρεοκοπία προκύπτει από την επίσημη βεβαίωση της κατάστασης, την οποία κάνουν οι διαπιστευμένοι για αυτό το καθήκον φορείς.

Αυτό σημαίνει πρακτικά ότι δεν μπορεί να απαγορεύσει την χρεοκοπία, ο υπουργός εσωτερικών, λέγοντας ότι δεν μπορούν να χρεοκοπούν οι δημόσιοι φορείς.

Ασφαλώς μπορούν να χρεοκοπούν. Όποιος δεν μπορεί να πληρώσει, κρατών συμπεριλαμβανομένων, χρεοκοπεί.

Αυτό είπε και ο κ.Ψινάκης. “Δεν μπορώ να πληρώσω!” Δυστυχώς για αυτόν με τα στοιχεία που επικαλέστηκ, διέψευσε τον εαυτό του.

Διότι σύμφωνα με αυτά που είπε, στα ταμεία, στα οποία απέκτησε πρόσβαση πριν από έξι εβδομάδες, βρήκε 1.841.000 ευρώ, από τα οποία ήταν διαθέσιμες οι 370.000 με μισθοδοσία 400.000 ευρώ.

Σήμερα του έχουν μείνει στο ταμείο 70.000 ευρώ.

Άρα αν ο δήμος δεν πλήρωσε ούτε ένα ευρώ σε καμία υποχρέωση πλην της μισθοδοσίας του Οκτωβρίου, που λογικά θα κατεβλήθη την 1η του μηνός, εισέπραξε περίπου 100.000 ευρώ.

(370.000 στα ταμείο

+ 100.000 εισπράξεις

470.000 συνολο

-400,000 μισθοδοσία

70.000 (που έχει στο ταμείο τώρα)

Από αυτά τα νούμερα, δεν προκύπτει πτώχευση.

Παρόλα αυτά όμως, ο αρμόδιος υπουργός κ.Ντινόπουλος, έσπευσε την άλλη ημέρα να του προσφέρει ταμειακή διευκόλυνση 400.000 ευρώ.

Κι όλα μια χαρά.

Ο Ψινάκης στον αφρό επί δύο ημέρες. Ο Ντινόπουλος ευαίσθητος. Οι εργαζόμενοι στο Δήμο Μαραθώνα ανακουφισμένοι διότι θα πληρωθούν στο τέλος του μήνα κλπ...

Απλώς αυτή ήταν η τέταρτη φορά σε 45 ημέρες (από τότε που ανέλαβε καθήκοντα) που ο κ.Ψινάκης επέβαλε “βίαια” την ατζέντα του. Στα μέσα ενημέρωσης.

1. Την πρώτη ημέρα είχε ξεκινήσει καλώντας τους σκουπιδιάρηδες να πλένονται.
2. Την δεύτερη ημέρα κατάγγειλε ότι υπάλληλοι είχαν κρατήσει ανοιχτό αριθμό πρωτοκόλλου
3. Την τρίτη ημέρα κατάγγειλε ότι υπάλληλοι είχαν αφαιρέσει τους σκληρούς δίσκους υπολογιστών.
4. Μετά είπε ότι η Αλέκα Παπαρήγα λέει αηδίες.
5. Στη συνέχεια απευθύνθηκε σε δημοτική σύμβουλο κατά τη διάρκεια συνεδρίασης λέγοντας “σκάσε μωρή”
6. Κατάγγειλε ότι έκλεψαν 4 φορτηγά και τρία άλλα οχήματα από το δήμο
7. Προσπαθεί να ενοχοποιεί τους προκατόχους του “κάνοντας λόγο για Αληξ Μπαμπα και 40 κλεφτες”.
8. Είπε ότι πτώχευσε.

Η μάχη του Μαραθώνα

Μπορεί να υπήρχαν κι άλλα. Αλλά εγώ μόλις αυτά έμαθα. Αρκετά για ένα δήμο του μεγέθους του Μαραθώνα με 23.319 εγγεγραμμένους και 17.757 ψηφοφόρους. Μικρότερο και από το Δήμο Βόλβης που έχει 26.202 εγγεγραμμένους.

Υπήρξε συνέχεια σε κάποιο από αυτά τα θέματα; Όχι και δεν υπήρχε λόγος να υπάρξει συνέχεια. Ο πολιτικός ρόλος δίνει στον κ.Ψινάκη τη δυνατότητα να διατηρείται στον επικοινωνιακό αφρό χωρίς να χρειάζεται ιδέες για να τον κερδίσει, όπως στον ιδιωτικό του βίο.

Ο κ.Ψινάκης ανήκει σε ένα νέος είδος πολιτικών, οι οποίοι χρησιμοποιούν τους θεσμούς για το επικοινωνιακό όφελος, το οποίο τους δίνει τη δυνατότητα να προωθούν τις επαγγελματικές τους (και όχι μόνο) δραστηριότητες.

Προέρχονται από την κοινωνία και την οικονομία της αγοράς και είναι εμβαπτισμένοι στους κανόνες της. Στους κανόνες της ευελιξίας.

Υποτάσσουν το αξίωμα και τις υποχρεώσεις που απορρέουν από αυτό στις ανάγκες της επικοινωνιακής τους προβολής και θέλουν να αναλαμβάνουν υποχρεώσεις που έχει ο φορέας του οποίου ηγούνταιala carte.

Στο Μαραθώνα είναι προφανές ότι ο Ψινάκης δεν θέλει να πληρώσει τις υποχρεώσεις που έχει ο δήμος, διότι τον βαραίνουν σε αυτά που έχει στο μυαλό του να κάνει.

Κάτι σαν τις επιγραφές που προσπαθούν να προσελκύσουν πελάτες σε μαγαζιά:

“Το κατάστημα λειτουργεί υπό νέα διεύθυνση”.

Εύλογο αλλά όχι αποδεκτό με τους κανόνες που δουλεύει ο δημόσιος τομέας. Θα υποταχθεί ο δημόσιος βίος στη λογική Ψινάκη ή το αντίθετο;

Κρίνοντας από το πρότυπο που ο ίδιος δήλωσε ότι έχει, το πρώτο δεν αποκλείεται:

“Κάνοντας σχέδια για το μέλλον με τον πιο rock δήμαρχο της Ελλάδας.”, είχε γράψει στο instagram, όταν συναντήθηκε με το Γιάννη Μπουτάρη στις 17 Ιουνίου 2014.

«Θέλω να μου δώσατε οδηγίες, θέλω τα φώτα σας, αφού σας θεωρώ τον γκουρού της Τοπικής Αυτοδιοίκησης», φέρεται να του είπε ο κ.Ψινάκης, ο οποίος τον ρώτησε “για τα πάντα από το πως μαζεύουν τα σκουπίδια και πώς μένει η πόλη καθαρή, κρατώντας μάλιστα και σημειώσεις”.

http://www.iefimerida.gr/news/159551/%CE%BF-%CF%88%CE%B9%CE%BD%CE%AC%CE%BA%CE%B7%CF%82-%CE%B1%CF%80%CE%BF%CE%B8%CE%B5%CF%8E%CE%BD%CE%B5%CE%B9-%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CE%B3%CE%B9%CE%AC%CE%BD%CE%BD%CE%B7-%CE%BC%CF%80%CE%BF%CF%85%CF%84%CE%AC%CF%81%CE%B7-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%B6%CE%AE%CF%84%CE%B7%CF%83%CE%B5-%CF%83%CF%85%CE%BC%CE%B2%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%AD%CF%82-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%BF-%CF%80%CF%8E%CF%82-%CE%BC%CE%B1%CE%B6%CE%B5%CF%8D%CE%BF%CF%85%CE%BD-%CF%84%CE%B1-%CF%83%CE%BA%CE%BF%CF%85

Η δράση του σε λίγες μόλις εβδομάδες, δείχνει ότι μαθαίνει γρήγορα. Τώρα αναμένεται και η γυμνή φωτογράφηση...

ΥΓ: Σε κάθε περίπτωση οι διακριτικές σχέσεις έχουν και τηλεοπτική διάσταση:

ΨΙΝΑΚΗΣ, Οκτώβριος 2014

http://www.airetos.gr/default.aspx?pageid=13898

ΜΠΟΥΤΑΡΗΣ, Δεκέμβριος 2013

https://www.youtube.com/watch?v=fic8f9_OKUI

Μία τηλεοπτικη συζήτηση περί οικονομίας

Μία συζήτηση με τον καθηγητή Χάρυ Παπαπανάγο περί οικονομίας (με αφορμή την πτώση του χρηματιστηρίου) στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων της ΕΓΝΑΤΙΑ τηλεόραση το οποίο παρουσιάζει ο Λάζαρος Λαζάρου.
Η συζήτηση ξεκινά στο 30:30

http://www.egnatia.tv/node/8531

Μία δήλωση περί της "βομβας"

Μία δήλωση που έκανα με αφορμή σημερινό δημοσίευμα στην εφημεριδα "Μακεδονία" και πρόσφατη ανάρτηση στον ειδησεογραφικό ιστότοπο sirma.info

“Έχει καταγραφεί στις πρόσφατες ή σε παλαιότερες δημοτικές εκλογές, στη Θεσσαλονίκη ή οπουδήποτε αλλού στην Ελλάδα, περίπτωση ΕΣΤΩ ΕΝΟΣ συνδυασμού, που ΚΑΝΕΝΑΣ του υποψήφιος δεν απέκτησε πρόσβαση στο σύνολο του εκλογικού υλικού, επειδή ΟΛΑ τα σχετικά αιτήματα απορρίφθηκαν από τις εποπτεύουσες δικαστικές αρχές;”

Τι είναι η αυτοδιοίκηση;

Μία ημέρα πριν τις εκλογές στην περιφερειακή ένωση δήμων κεντρικής Μακεδονίας, μία συζήηση επί της αυτοδιοίκησης στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων της ΕΓΝΑΤΙΑ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ το οποίο παρουσιάζει ο Λάζαρος Λαζάρου
Η συζήτηση ξεκινάει στο 45:00

Η μεγάλη ήττα του Ευάγγελου Βενιζέλου

Ένα άρθρο μου για τις εκλογές στην Περιφερειακή Ένωση Δήμων της Κεντρικής Μακεδονίας που φιλοξενούν σήμερα taxalia  

Το αποτέλεσμα των εκλογών για το Διοικητικό Συμβούλιο της Περιφερειακής Ένωσης Δήμων της Κεντρικής Μακεδονίας αντικατοπτρίζει μία ισορροπία, η οποία είναι πολύ σημαντική για την ερμηνεία του πολιτικού τοπίου που έχει δημιουργηθεί.

Η συντριπτική ήττα του Γιάννη Μπουτάρη δείχνει ότι τα όρια της πολιτικής του επιρροής δε μπορούν να ξεπεράσουν τα υπολείμματα των καθεστωτικών δυνάμεων, που δίνουν τη μάχη οπισθοφυλακών γύρω από το ΠΑΣΟΚ, αλλά συγχρόνως καταγράφει και την πλήρη εξάρτησή του από αυτό το κέντρο εξουσίας.

Ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης αντλεί τη δύναμή του από το γεγονός ότι ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ του έχει εξασφαλίσει πλήρη πολιτική (και όχι μόνο) ασυλία και απόλυτη κάλυψη από τα ισχυρά μέσα ενημέρωσης.

Όταν  κανένας από τους δύο παράγοντες δεν έχει σημασία για το εκλογικό σώμα, όπως συνέβη στην ΠΕΔ, τότε η επιρροή του είναι καταδικασμένη να είναι μικρή και η αποδοχή του στο εσωτερικό της παράταξης, ακόμη μικρότερη. Αυτό ερμηνεύει τόσο το 34% της παράταξης, όσο και την τέταρτη θέση που πήρε σε σταυρούς, (τον πέρασαν δυο δήμαρχοι και ένας δημοτικός σύμβουλος), καθώς ένας στους 5 ψηφοφόρους της παράταξης αποδοκίμασε τον επικεφαλής της.

Το ίδιο θα μπορούσε να είχε συμβεί στις δημοτικές εκλογές του Μαΐου. Αλλά το εκλογικό σώμα πήγε στις κάλπες δηλητηριασμένο από μία ψευδή εικόνα: Ότι το κύρος του Μπουτάρη είναι τέτοιο που αναγκάζει την κυβέρνηση να του κάνει χατίρια  και εξυπηρετήσεις. 

Οι παροικούντες κάθε κυβερνητική Ιερουσαλήμ από το 2010 γνωρίζουν ότι αυτή η σκανδαλώδης διαχείριση του Γιάννη Μπουτάρη, υπήρξε το αποτέλεσμα της δημιουργίας στη Θεσσαλονίκη μιας ιδιότυπης πολιτικής βαρονίας υπό τον πλήρη έλεγχο του Ευάγγελου Βενιζέλου.

Από το ΠΑΣΟΚ προέρχονταν οι επικεφαλής των δημοσίων φορέων που ασκούσαν πελατειακού χαρακτήρα επιρροή στην κοινωνία: Το Λιμάνι, η ΕΥΑΘ, η ΕΡΤ3, η ΔΕΘ, το Φεστιβάλ Κινηματογράφου, το Κρατικό Θέατρο, ο Οργανισμός Λαϊκών Αγορών κ.α.. Και αυτοί απολαμβάνουν της εμπιστοσύνης του αρχηγού του κόμματος. Ο ΟΑΣΘ νόμισε ότι μπορεί να αυτονομηθεί, αλλά πήρε εγκαίρως το μήνυμα και εγκαίρως υπετάγη.

Σε αυτό το σύστημα εξουσίας ο Γιάννης Μπουτάρης έχει κεντρικό ρόλο, όχι γιατί απολαμβάνει της εκτίμησης των συστατικών του μερών, αλλά γιατί είναι ο πιο ευάλωτος, άρα ο πιο ελέγξιμος κρίκος του.

Εξασφαλίζει διαρκώς αυτογελοιοποιούμενος ο ίδιος, ότι τα φώτα της δημοσιότητας πέφτουν σε αυτόν. Αυτός είναι η «εικόνα» της πόλης. Πλήρως προστατευμένος από τα φιλικά ΜΜΕ.

Η «προθυμία» του να υποστηρίξει δημόσια τον Ευάγγελο Βενιζέλο πριν τις εκλογές του 2012 και τις ευρωεκλογές του 2014, αλλά και όταν έγινε ο καυγάς Βενιζέλου –Παπανδρέου, αποκαλύπτει αυτήν την εξάρτηση.

Στις πρόσφατες εκλογές στην ΠΕΔ, αυτό το σύστημα αποπειράθηκε να εντάξει στη λογική του και την ΠΕΔ. Είχε λιμάνι, αεροδρόμιο, δρόμους, ήθελε να έχει και σύνορα. Η φόρμουλα των «ανεξαρτήτων» ήταν ο πολιορκητικός κριός των ενταγμένων στην απέναντι παράταξη. Όπως έγινε και στον Δήμο Θεσσαλονίκης. Αλλά πόσους «ανεξάρτητους», έστω τύπου Μπουτάρη, είχε αυτό το ψηφοδέλτιο; ΚΑΝΕΝΑΝ!

Αυτή τη φορά ο μύθος του «ανεξάρτητου» δεν ήταν επαρκής. Οι «απέναντι» δεν τσίμπησαν, το κράτος δεν ήταν φιλικό, το εκλογικό σώμα δεν επηρεαζόταν από τις αγιογραφίες των ΜΜΕ και οι αντίπαλοι δεν ήταν ουδέτεροι.

Δηλαδή ο εκλογικός αγώνας ήταν περίπου επί ίσοις όροις. Και γι’ αυτό η προσπάθεια απέτυχε.

Ευτυχώς!

Εσύ ψήφισες για τον καλύτερο δήμαρχο του κόσμου;

"H συμπερίληψη του κυρίου Γιάννη Μπουτάρη στη λίστα με τους υποψήφιους για τον τίτλο του καλύτερου δημάρχου στον κόσμο, αντιμετωπίστηκε με τον γνωστό ενθουσιασμό που προκαλεί η αναφορά του ονόματός του και μόνο στα κραταιά μέσα ενημέρωσης της χώρας.”

Του Χρήστου Μάτη

Η συμπερίληψη του κυρίου Γιάννη Μπουτάρη στη λίστα με τους υποψήφιους για τον τίτλο του καλύτερου δημάρχου στον κόσμο, αντιμετωπίστηκε με τον γνωστό ενθουσιασμό που προκαλεί η αναφορά του ονόματός του και μόνο στα κραταιά μέσα ενημέρωσης της χώρας.

Πρόκειται για μία πρωτοβουλία, που από το 2003 θεσμοθέτησε το Ίδρυμα Δημάρχων (CityMayors Foundation), το οποίο, όπως λέει το ίδιο, “είναι μία διεθνής δεξαμενή σκέψης αφιερωμένη σε αστικά θέματα, αποτελείται από επαγγελματίες που δουλεύουν μαζί σε Ευρώπη, Βόρεια και Νότια Αμερική, Ασία και Αφρική, για να προωθήσουν ισχυρές και ευήμερες πόλεις, όπως και καλή τοπική κυβέρνηση’’.

Το Ίδρυμα, το οποίο έχει έδρα στο Λονδίνο, ανακοίνωσε στις 7 Ιανουαρίου 2014 μία μεγάλη λίστα 121 υποψηφίων για τον τίτλο του “παγκόσμιου δημάρχου 2014”. Σε αυτήν συμπεριλαμβάνονταν 44 δήμαρχοι από την Ευρώπη, 26 από την Ασία, 19 από τη Βόρεια Αμερική, 16 από τη Λατινική, 9 από την Αφρική και 7 από την Αυστραλία.

Στις 18 Ιουνίου, με διαδικασίες που δεν αναφέρονται πουθενά, ανακοινώθηκε η μικρή λίστα με τους 26 τελικούς υποψήφιους: 9 από την Ευρώπη, 6 από την Ασία, 4 από τη Βόρεια και 4 από τη Νότια Αμερική, 2 από την Αφρική και 1 από την Αυστραλία.

Πώς θα γίνει η τελική επιλογή και ποιος θα την κάνει;

Με ηλεκτρονική ψηφοφορία, με ηλεκτρονικό ταχυδρομείο, μέχρι τις 31 Οκτωβρίου.

Voting closes on 31 October 2014. PLEASE SUPPORT YOUR CANDIDATE NOW λένε οι διοργανωτές. es on 31 October 2014. PLEASE SUPPORT YOUR CANDIDATE NOW λένε οι διοργανωτές. (http://www.worldmayor.com/)

Το ενδεχόμενο να έχει κάποιος από μας στη Θεσσαλονίκη άποψη για τα πεπραγμένα της δημάρχου της Σουραμπάγια στην Ινδονησία (σημ. taxalia: η κυρία της φωτογραφίας) είναι μάλλον απίθανο, όπως απίθανο είναι να ξέρει και οτιδήποτε και για τους τρεις πλησιέστερους γεωγραφικά υποψηφίους, τη δήμαρχο της Λαμπεντούζα, του νησιού που κάνουν στάση όλοι οι βορειοαφριακανοί που θέλουν να μεταναστεύουν στην Ευρώπη, αλλά δεν μπορούν να βγάλουν βίζα, της Ρίγα της Λεττονίας και της Γάνδης του Βελγίου.

Είναι προφανές ότι το ζήτημα δεν είναι ποιος είναι καλύτερος δήμαρχος, αλλά ποιος μπορεί να κινητοποιήσει περισσότερους πολιτικούς του φίλους να στείλουν e-mail, το οποίο άλλωστε δεν είναι καν προσωπικό: Ο “ψηφοφόρος” μπορεί να υπογράψει με ονοματεπώνυμο ή απλώς με τα αρχικά του και να δηλώσει τόπο κατοικίας την πόλη ή άλλη περιοχή.

Γι’ αυτόν τον λόγο πολιτικοί “φίλοι” του δημάρχου φρόντισαν να γεμίσουν σχολεία και άλλους κοινόχρηστους χώρους με ανακοινώσεις, όπως η παρακάτω:

Ψηφίστε Γιάννη Μπουτάρη (για να μη μας κερδίσει η δήμαρχος της Σουραμπάγια!surabaya@worldmayor.com)

Όταν βγουν τα αποτελέσματα, κερδίσει-δεν κερδίσει ο Μπουτάρης θα μπορεί να διαφημίσει ότι πήρε ένα σημαντικό αριθμό e-mail. Το 2012 είχαν σταλεί, σύμφωνα με τους διοργανωτές 453.000.

Μετά θα αναλάβουν τα φιλικά ΜΜΕ να μετατρέψουν αυτούς που τον ψήφισαν απέναντι στην υποψηφιότητα της Σουραμπάγια, σε πολιτικό επιχείρημα απέναντι στους αντιπάλους στο εσωτερικό.

Φτηνό, αλλά αποτελεσματικό...

Βεβαίως δεν είναι και βέβαιο ότι η εφήμερη δόξα, έχει μακροπρόθεσμα αποτελέσματα:

Μία υποστηρικτρια της Ντόρας Μπακογιάννη, που κέρδισε τον τίτλο το 2005, κέρδισε τον τίτλο το 2005, εξηγούσε ότι την επέλεξε γιατί:

“Παίρνοντας την ευκαιρία των ολυμπιακών αγώνων του 2004 και χρησιμοποιώντας τη βοήθεια της κεντρικής κυβέρνησης, η Ντόρα κατάφερε να κάνει τους ανθρώπους και τον τρόπο ζωής τους, το κέντρο της πολιτικής της παρέμβασης. Σήμερα η Αθήνα χαμογελά στους πολίτες της: Ο καθένας μπορεί να πάει όπου θέλει στην πόλη σε 40 λεπτά, τα παιδιά μπορούν να παίζουν και να κολυμπούν μπροστά στα σπίτια τους, οι άνθρωποι μπορούν να βλέπουν το μαγευτικό ηλιοβασίλεμα ενώ ταξιδεύουν με το τραμ από τη Γλυφάδα στο Σύνταγμα.”

Θα πίστευε κανείς ότι το σημείωμα αναφέρεται στην Αθήνα;

Κουβέντα να γίνεται…

Ποια πολιτική και ποια αξιοπιστία όταν η τράπουλα είναι σημαδεμένη;

Περισσότερες πληροφορίες: http://www.citymayors.com/

Πως τα 151 είναι πιο πολλά από τα 180

Ημέρες και νύχτες σεναρίων , η ΚΑΡΦΙΤΣΑ μου κάνει την τιμή να φιλοξενεί ένα δικό μου

«Η κυβέρνηση θα πάρει στην ψήφο εμπιστοσύνης 154 ψήφους. Μπορεί να πάρει και την ψήφο του Αηδόνη»

(Πέτρος Τατσόπουλος, Ανεξάρτητος βουλευτής)

Αν για την -άχρηστη στην επιβίωση της κυβέρνησης- ψήφο του κ. Αηδόνη γίνεται τόση συζήτηση, όση έγινε τις τελευταίες ημέρες, μπορεί κάποιος να υπολογίσει τι ακριβώς θα ακουστεί για την εντιμότητα των 25 επιπλέον βουλευτών, που είναι απαραίτητοι για την συμπλήρωση της προεδρικής πλειοψηφίας τον Μάρτιο του 2015. Ακόμη γράφονται άρθρα για τα υπαρκτά ή φανταστικά ανταλλάγματα της εκλογής του Κωνσταντίνου Καραμανλή το 1980 που για να επιτευχθεί διέλυσε δυο κόμματα. Την Εθνική Παράταξη και την Ένωση Κέντρου.

Βέβαια το ζήτημα δεν είναι τι θα ακουστεί για τα ανταλλάγματα και την εντιμότητα αυτών, οι οποίοι θα απαρτίσουν την πλειοψηφία, αλλά η χρησιμότητα της ίδιας της πλειοψηφίας.

Αν η κυβέρνηση επιτύχει να συγκεντρώσει τους 180, το μόνο που θα έχει επιτύχει είναι να παρατείνει τον βίο της για περίπου 1 χρόνο, με δεδομένο ότι οι τελευταίες εκλογές έγιναν τον Ιούνιο του 2012.

Η όποια κυβερνητική πλειοψηφία θα σέρνεται επί ένα χρόνο με βουλευτές που θα έχουν ήδη παραδεχθεί την επικείμενη ήττα και θα φροντίζουν να προσπαθούν να σώσουν εαυτόν, διαφοροποιούμενοι από τις κυβερνητικές επιλογές, με την παραμικρή ευκαιρία, για λίγη δημοσιότητα στα τηλεοπτικά παράθυρα και λίγες ψήφους στις κάλπες.

Μπορεί για κάποιους βουλευτές να είναι προσωπικά κρίσιμη η παράταση του βίου της κυβέρνησης, όμως για την ίδια την κυβέρνηση και το μεγαλύτερο εκ των κυβερνητικών κομμάτων, σημαίνει ελάχιστα.

Η εκλογή προέδρου με 180 ψήφους τον Μάρτιο θα σημάνει την αντίστροφη μέτρηση προς το τέλος της κυβέρνησης ΝΔ- ΠΑΣΟΚ και την περιδίνηση της χώρας σε μία ακόμη πιο βαθιά ακυβερνησία.        

Το κρίσιμο μέγεθος, λοιπόν, δεν είναι οι 180 που εκλέγουν πρόεδρο για να μην πάμε σε εκλογές, αλλά οι 151 που μπορούν να εκλέξουν πρόεδρο μετά τις εκλογές και να δώσουν μία ακόμη θητεία 4 χρόνων σε πολλούς από τους ανησυχούντες βουλευτές.

Όμως, αυτό απαιτεί η κεντροδεξιά να είναι πρώτο κόμμα στην εκλογική μάχη. Με τα σημερινά δεδομένα φαντάζει πολύ δύσκολο χωρίς συσπείρωση του ευρύτερου χώρου. Όπως φαντάζει και πολύ δύσκολο να επιστρέψουν στη ΝΔ του Σαμαρά, αυτοί που έφυγαν από τη ΝΔ του Σαμαρά.

Επιστροφή στο μέλλον

Εκτός αν υπάρξει το μείζον διακύβευμα. Κι αυτό είναι η κοινή συμμετοχή στις εκλογές, σε ενιαίο σχήμα με σημαία τον υποψήφιο πρόεδρο, που να μπορεί να ενώσει την παράταξη και να μπορεί να εγγυηθεί ρόλους για όλους τους εταίρους και κυρίως για τον επικεφαλής του μεγαλύτερου κόμματος αυτού του ενιαίου σχήματος.Πρόεδρος Καραμανλής, πρωθυπουργός Σαμαράς, ρόλοι για όλους. Αν ο Σαμαράς περιμένει να κερδίσει τις εκλογές, σε αναγνώριση της γενναιότητας του να προτείνει πρόεδρο από την αριστερά, γιατί να μην κερδίσει ο Τσίπρας προτείνοντας πρόεδρο από τη δεξιά;

Το ερώτημα είναι, ο Καραμανλής θα δεχόταν αυτό το ρόλο του ηγέτη της ευρύτερης κεντροδεξιάς, για να αναλάβει ένα αξίωμα χωρίς αρμοδιότητες;

Ναι, αν όλοι όσοι συμμετέχουν σε αυτόν τον συνασπισμό συμφωνήσουν σε συνταγματική μεταρρύθμιση και βαθιές τομές στον πολιτικό βίο της χώρας. Ανάμεσα στις οποίες και η άμεση εκλογή του προέδρου της Δημοκρατίας.

Το σενάριο το έχει βιώσει η χώρα ξανά. Το 1985 όταν ο Μένιος Κουτσόγιωργας επέβαλε μία εκλογική ατζέντα, η οποία έλεγε ότι στις κάλπες ψηφίζουμε για τα μεγάλα και όχι για τις ντομάτες και τα πορτοκάλια.

Μετέφερε δηλαδή τον πυρήνα της αντιπαράθεσης από τα πεπραγμένα μιας κυβέρνησης, στο DNA της. Δημοκρατία ή κομμουνισμός. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει επαναφέρει στιγμές της δεκαετίας του ’40, η δεξιά μπορεί να θυμηθεί τη δεκαετία του ’50…

Το θέμα είναι πόσο μπορούν οι πολίτες να συγκινηθούν. Διότι το 1974, οι θριαμβικές επιστροφές και τα βαριά ονόματα απέχουν 40 χρόνιά, ενώ ο αντικομμουνισμός, τον οποίο πρόσφατα ανακάλυψαν ως βασικό πολιτικό επιχείρημα στελέχη του χώρου, παραπέμπει στη δεκαετία του 1950… Όλα παραπέμπουν Καραμανλή…. Αλλά, όλοι έχουν ακούσει τον αφορισμό, ότι η ιστορία επαναλαμβάνεται ως φάρσα…

* Ο κ. Μάτης είναι δημοσιογράφος

Φτάνει το δούλεμα κ.Μητσοτάκη!

Ένα άρθρο μου που φιλοξενούν taxalia με την ευκαιρία της χθεσινης συμπερίληψης μου από τον κ.Μητσοτάκη σε όσους ερευνάται αν πρέπει να πληρώσουν για τους 560 συμβασιούχους που μονιμοποιήθηκαν στο Δημο Θεσσαλονίκης ανάμεσα στις δύο Κυριακές των δημοτικών εκλογών...

«Το υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης ουδεμία πρόθεση έχει να προωθήσει νομοθετική ρύθμιση, η οποία θα απήλλασε αιρετό ή υπηρεσιακό υπάλληλο από τις ευθύνες που μπορεί να έχει, σε περίπτωση που έχει διαπιστωθεί ότι έχει παραβιάσει τη νομοθεσία.»

Αυτή ήταν η χθεσινή φαρμακερή… απάντηση του κ.Μητσοτάκη...

του Χρήστου Μάτη

Αυτή ήταν η χθεσινή φαρμακερή… απάντηση του κ.Μητσοτάκη στην ερώτηση της βουλευτού των Ανεξάρτητων Ελλήνων, κυρίας Μαρίνας Χρυσοβελώνη αναφορικά με τις «παράνομες, όπως τις χαρακτήριζε η βουλευτής, μονιμοποιήσεις 560 υπαλλήλων στον δήμο Θεσσαλονίκης και το ενδεχόμενο να κατατεθεί νομοθετική ρύθμιση για την «αμνήστευση» του δημάρχου Θεσσαλονίκης.»

Στην απάντηση του, ο κ.Μητσοτάκης διαβίβασε στη βουλή αλληλογραφία του Γενικού Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης, κυρίου Λέανδρου Ρακιντζή με την Αποκεντρωμένη Διοίκηση Μακεδονιας Θράκης

Ο κ.Ρακιντζής ζήτησε από το ΓΓ της Αποκεντρωμενης, να ερευνηθούν καταγγελίες παρόμοιες με αυτές της κ.Χρυσοβελώνη.

Κέρβερος της νομιμότητας, η Αποκεντρωμένη Διοίκηση τον ενημέρωσε ότι «το Δημοτικό Συμβούλιο Θεσσαλονίκης προχώρησε στη σύσταση προσωρινών προσωποπαγών θέσεων εργασίας ΙΔΑΧ για 560 άτομα, παρά το ότι οι σχετικές αποφάσεις της Οικονομικής Επιτροπής για τη μη άσκηση ένδικων μέσων ακυρώθηκαν από την ίδια, (την Αποκεντρωμένη Διοίκηση Μακεδονίας-Θράκης).

Άρα ήταν παράνομη η σύσταση αυτών των προσωποπαγών θέσεων;

ΟΧΙ ΒΕΒΑΙΑ, διότι η Αποκεντρωμένη Διοίκηση ενέκρινε με απόφαση του γενικού Γραμματέα και μάλιστα ανάμεσα στις δύο εκλογικές αναμετρήσεις. Ήταν η απόφαση 36545/21-5-2014 του Γενικού Γραμματέα της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Μακεδονίας – Θράκης η οποία δημοσιεύθηκε στοΦΕΚ 1549/12-6-2014.

Δηλαδή ο κ.Καρούντζος αποδέχεται ως παράνομες, πράξεις που ο ίδιος είχε νομιμοποιήσει για να εξυπηρετήσει την προεκλογική πελατεία του κ.Μπουτάρη.

Αλλά ο κ.Μητσοτάκης μας διαβεβαιώνει ότι δεν θα απαλλαγεί κανείς αιρετός αν διαπιστωθεί ότι έχει παραβιάσει τη νομοθεσία. Προφανώς εννοεί ότι βρίσκεται έρευνα σε εξέλιξη.

Άρα πρέπει να περιμένουμε;

Εμείς μπορούμε! Εκείνος όμως, ο κ.Μητσοτάκης δεν περίμενε:

Στις 28 Ιουλίου 2014, με την απόφαση του ΔΙΠΠ/Φ.ΕΠ.1/419/οικ. 18959/28-7-2014, η οποία δημοσιεύθηκε στο ΦΕΚ 2084/30-7-2014 τ. Β΄ κατένειμε 45 από αυτούς τους 556 συμβασιούχους σε θέσεις ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου των κατηγοριών ΠΕ και ΤΕ.

Και τέλος πάντων, ήθελαν να ευνοήσουν προεκλογικά το Μπουτάρη και το έκαναν προκλητικά και απροκάλυπτα.

Εμάς γιατί μας δουλεύουν τώρα;

Και επειδή, η μέχρι στιγμής επιδειχθείσα υποκρισία, δεν ήταν αρκετή, ο κ. Ρακιντζής ζητά από αυτούς που νομιμοποίησαν την παρανομία, δηλαδή την αποκεντρωμένη Διοίκηση και τον Υπουργό, «τον πειθαρχικό έλεγχο των εμπλεκομένων αιρετών λειτουργών καθώς και τον καταλογισμό της προκαλούμενης δαπάνης στα υπαίτια πρόσωπα».

Μιας και είμαι ένα απο αυτά, ας πάρουν το πόθεν έσχες μου κι ας αρχίσουν τις κατασχέσεις.

Κάποιος πρέπει να πληρώσει την επανεκλογή Μπουτάρη….

Η (συγ)κοινωνία της πελατείας

Ενα αρθρο μου μου που φιλοξενείται σήμερα στο www.sirma.info

Αν κάτι είναι βέβαιο, είναι ότι η προχθεσινή διευκρίνιση του προέδρου του ΟΑΣΘ, κ.Στεφανίδη για τη διανομή των κερδών του οργανισμού, δικαιολογεί πλήρως την αμφισβήτηση του καθεστώτος της επιδότησης των συγκοινωνιών της Θεσσαλονίκης.

Προφανώς, οι διαχειριστές του οργανισμού είναι άξιοι συγχαρητηρίων για το ότι κάποια στιγμή είχαν και κέρδη.

Το θέμα, όμως, είναι ότι ένας οργανισμός, όπως ο ΟΑΣΘ, που λειτουργεί ως παραχωρησιούχος μιας δραστηριότητας, δε μπορεί να έχει κέρδη! Διότι τα κέρδη του προβλέπονται και είναι τόσο συγκεκριμένα, όσο και εγγυημένα.

Είναι τα 16 εκ. ευρώ το χρόνο που προβλέπονται για τους μετόχους της εταιρείας.

Δεν είναι δυνατό λοιπόν να επιδοτεί ολόκληρη η Ελλάδα τις αστικές συγκοινωνίες της Θεσσαλονίκης και από αυτήν την επιδότηση να προκύπτουν επιπλέον κέρδη για αυτούς που τη λαμβάνουν.

Διότι η επιδότηση γίνεται με βάση το κόστος του εισιτηρίου. Αν υπάρχουν κέρδη, αυτό σημαίνει ότι το κόστος του εισιτηρίου ήταν μικρότερο απ” ότι είχε αρχικά υπολογιστεί, άρα η επιδότηση έπρεπε να είναι μικρότερη και τα κέρδη που προέκυψαν έπρεπε να επιστραφούν στον χρηματοδότη με διάφορους τρόπους.

Η δημιουργία κερδών δικαιώνει την επιχειρηματική ικανότητα των διευθυνόντων τον οργανισμό, αλλά ακυρώνει την ίδια την ανάθεση.
Κι όμως δεν άνοιξε μύτη. Όχι μόνο για την παραδοχή, αλλά και για την τεράστια αύξηση του εισιτηρίου που φτάνει το 25%. Οι αντιδράσεις ήταν εξαιρετικά περιορισμένες και υποτονικές.

Η ΝΔ διότι θεωρεί ότι το έκανε η δική της κυβέρνηση. Το ΠΑΣΟΚ όμως γιατί δεν αντέδρασε, όπως το συνηθίζει και σε ελάσσονα ζητήματα κυβερνητικής πολιτικής και μάλιστα για ένα θέμα που θίγει τον θεωρητικά σκληρό πυρήνα των υποστηρικτών του, ή τουλάχιστον εκείνους στο όνομα των οποίων μιλά; Τα χαμηλά εισοδήματα. Το ΠΑΣΟΚ δεν αντέδρασε διότι η συμφωνία για τον ΟΑΣΘ ήταν αποτέλεσμα της παρέμβασης του αρχηγού του στο πλαίσιο της πολιτικής «Η Θεσσαλονίκη ανήκει στον Βαγγέλη.»

Στόχος του κ.Βενιζέλου είναι να είναι η Θεσσαλονίκη, ελέγξιμη, «ήσυχη», χωρίς αναταράξεις και αυτό το πετυχαίνει με τον έλεγχο των τοπικών πολιτικών παραγόντων και των τοπικών ΜΜΕ.

Αρκεί να δει κανείς πως αντέδρασε στην αύξηση, π.χ. ο κ.Μπουτάρης, ο εκ ΠΑΣΟΚ προερχόμενος Παναγιώτης Αβραμόπουλος στο ΔΣ του ΟΑΣΘ, στο οποίο συμμετέχει ως εκπρόσωπος του Δήμου Θεσσαλονίκης, ή ο επίσης εκ ΠΑΣΟΚ προερχόμενος πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου.

Το βασικό θέμα στο ΟΑΣΘ είναι ο αριθμός των ανθρώπων που επηρεάζονται στις πολιτικές τους συμπεριφορές από τη σχέση του οργανισμού με την κυβέρνηση. Είναι οι μέτοχοι (1900 μετοχές, πολλές από τις οποίες έχουν πολλούς ιδιοκτήτες), οι εργαζόμενοι (που υπερβαίνουν τις 3.000), οι προμηθευτές του οργανισμού και ασφαλώς και οι οικογένειές του. Αυτός ο αριθμός μπορεί να υπερβαίνει κατά πολύ τις 30.000 ψήφους.

Αυτοί πλέον γνωρίζουν ότι εάν δεν ήταν ο κ.Βενιζέλος, ο Σταϊκούρας θα έδινε στις συγκοινωνίες της Θεσσαλονίκης καμιά 40 εκ. το χρόνο και η κατάρρευση των συγκοινωνιών της πόλης θα ήταν βέβαιη.

Τώρα ξέρουν ότι μπορούν να στηριχτούν, ότι υπάρχει πολιτική δύναμη να εκφράσει τα συμφέροντά τους.

Το ΠΑΣΟΚ στην Α’ Θεσσαλονίκης είχε πάρει 34.000 ψήφους το 2012. Μέχρι που μπορεί να τις διπλασιάσει. Το αίτημα για εκσυγχρονισμό των αστικών συγκοινωνιών της πόλης θα περιμένει το μετρό, δύο χρόνια μετά τη λειτουργία του οποίου θα …επανεξεταστεί η συμφωνία με τον ΟΑΣΘ…

* Ο Χρήστος Μάτης είναι δημοσιογράφος