Οι μελέτες δεν λένε τίποτε σε όλους όσους μεγαλώσαμε στα "μαρμαρα" του Διοικητηρίου βλέπουμε το όρυγμα που αντικατέστησε την πλατεία εδώ και 20 χρόνια.
Αυτό το αίσχος πρέπει να πάψει
Ενα αρθρο μου που δημοσιευθηκε σημερα στην εφημεριδα "Θεσσαλονικη" με αφορμή την εξαγγελία της μελέτης για την ανάπλαση της πλατείας Διοικητηρίου και την συνάντηση των πρώην μαθητών του 4ου Γυμνασίου/Λυκείου την Παρασκευή
Οι μελέτες ως χάντρες για τους ιθαγενείς
Για όλους όσοι γεννηθήκαμε πριν το 1975 και μεγαλώσαμε κοντά στο Διοικητήριο, η πλατεία \m με τα μάρμαρα ήταν σημείο αναφοράς σε ό,τι κάναμε. Με αισθητική παλιά, που απέχει πολύ από τις σύγχρονες προδιαγραφές, με πολλά χτυπήματα στα γόνατα (και όχι μόνο) και πολλές μπουγάτσες στο «Ανώτερο», η πλατεία ήταν για μας ένα κομμάτι της ζωής μας, ένα δεύτερο σπίτι, ακόμη και όταν φυσούσε και όταν έβρεχε. Και πολύ περισσότερο, όταν η μπάλα που παίζαμε διαγώνια χτυπούσε κάποιο μικρό παιδάκι που έπαιζε εκεί. Ο χώρος ήταν δικός μας και οι άλλοι ήταν «εισβολείς» και φιλοξενούμενοι.
Όταν το 1990 η πλατεία έπαψε να είναι πλατεία και ανασκάφηκε για να γίνει θέατρο πολιτικής αντιπαράθεσης για το κατά πόσο μπορεί να φιλοξενεί και αρχαία και πάρκινγκ ή μόνο αρχαία, είχαμε πλέον μεγαλώσει.
Η αντιπαράθεση κρατά ήδη πάνω από 20 χρόνια, αλλά το θέμα δεν αφορά ούτε αφορούσε ποτέ στην ουσία του την πλατεία. Είναι μια αντιπαράθεση ανάμεσα στην κουλτούρα του πολιτισμού και σ' αυτή των «μεγάλων» έργων. Μια κατ' εξοχήν πολιτική αντιπαράθεση, που βασανίζει αενάως την πόλη.
Απότοκη αυτής της αντιπαράθεσης προσεγγίσεων είναι και η υπόθεση του σταθμού Βενιζέλου στο μετρό.
Η ουσία όμως είναι ότι ούτε η μία πλευρά ούτε η άλλη έχουν στρατηγική. Αν είχαν, κάποια από τις δύο θα είχε κερδίσει στο μεταξύ τη μάχη. Αλλά δεν την κέρδισε καμία Το όρυγμα μένει όρυγμα ένα τέταρτο του αιώνα Χθες μάθαμε ότι η «Εγνατία Οδός ΑΕ» ανέλαβε να κάνει μια μελέτη κόστους 300.000 ευρώ, η οποία θα πει πώς θα αντιμετωπιστούν διάφορα προβλήματα της πλατείας.
Από τη μελέτη, όταν τελειώσει, θα προκύψει μια πρόταση για το τι μπορεί να γίνει με τον χώρο και θα υπολογιστεί το κόστος που θα έχει η ανάδειξή του.
Καλά να είμαστε να το δούμε, δηλαδή, αν και δεν το βλέπω ιδιαίτερα πιθανό. Διότι εκτός απ1 όλα τα υπόλοιπα, στη μελέτη πρέπει να επιλυθεί και το εξής, το οποίο καταγράφω όπως ακριβώς τίθεται στην προγραμματική συμφωνία: «μορφολογική ενοποίηση των χρήσεων στο πλαίσιο ενός σαφούς αντιληπτικού προτύπου, με παράλληλη λειτουργική ανεξαρτησία και σήμανση».
Πρακτικά για να τελειώνουμε: Όποιος θέλει να λυθεί το ανοιχτό όρυγμα της πλατείας Διοικητηρίου ας προκηρύξει διαγωνισμό, με το σύνολο της διαδικασίας και χρονοδιαγράμματα Αλλά επειδή αυτό θέλει και λεφτά, που ως γνωστόν δεν υπάρχουν, αναθέτουμε μια μελέτη. Κάτι σαν χάντρες για τους ιθαγενείς.
Χώρια που βρίσκει αντικείμενο για να συνεχίσει να υφίσταται η «Εγνατία Οδός ΑΕ» και βρίσκουν δουλειά κάποιοι άνεργοι μηχανικοί. Δεν αφορά δρόμους βέβαια, αλλά τι σημασία έχει αυτό; Η Μητροπολιτική Αναπτυξιακή του δήμου θεσσαλονίκης είχε γίνει για να κάνουμε δίκτυο φυσικού αερίου, το οποίο τελείωσε το 1996, και το 2012 οργάνωσε τις επετειακές εκδηλώσεις για την απελευθέρωση.
Με το καλό και η μελέτη της ανάπλασης να γίνει προεκλογικό υλικό.
Αυτό το αίσχος πρέπει να πάψει
Ενα αρθρο μου που δημοσιευθηκε σημερα στην εφημεριδα "Θεσσαλονικη" με αφορμή την εξαγγελία της μελέτης για την ανάπλαση της πλατείας Διοικητηρίου και την συνάντηση των πρώην μαθητών του 4ου Γυμνασίου/Λυκείου την Παρασκευή
Οι μελέτες ως χάντρες για τους ιθαγενείς
Για όλους όσοι γεννηθήκαμε πριν το 1975 και μεγαλώσαμε κοντά στο Διοικητήριο, η πλατεία \m με τα μάρμαρα ήταν σημείο αναφοράς σε ό,τι κάναμε. Με αισθητική παλιά, που απέχει πολύ από τις σύγχρονες προδιαγραφές, με πολλά χτυπήματα στα γόνατα (και όχι μόνο) και πολλές μπουγάτσες στο «Ανώτερο», η πλατεία ήταν για μας ένα κομμάτι της ζωής μας, ένα δεύτερο σπίτι, ακόμη και όταν φυσούσε και όταν έβρεχε. Και πολύ περισσότερο, όταν η μπάλα που παίζαμε διαγώνια χτυπούσε κάποιο μικρό παιδάκι που έπαιζε εκεί. Ο χώρος ήταν δικός μας και οι άλλοι ήταν «εισβολείς» και φιλοξενούμενοι.
Όταν το 1990 η πλατεία έπαψε να είναι πλατεία και ανασκάφηκε για να γίνει θέατρο πολιτικής αντιπαράθεσης για το κατά πόσο μπορεί να φιλοξενεί και αρχαία και πάρκινγκ ή μόνο αρχαία, είχαμε πλέον μεγαλώσει.
Η αντιπαράθεση κρατά ήδη πάνω από 20 χρόνια, αλλά το θέμα δεν αφορά ούτε αφορούσε ποτέ στην ουσία του την πλατεία. Είναι μια αντιπαράθεση ανάμεσα στην κουλτούρα του πολιτισμού και σ' αυτή των «μεγάλων» έργων. Μια κατ' εξοχήν πολιτική αντιπαράθεση, που βασανίζει αενάως την πόλη.
Απότοκη αυτής της αντιπαράθεσης προσεγγίσεων είναι και η υπόθεση του σταθμού Βενιζέλου στο μετρό.
Η ουσία όμως είναι ότι ούτε η μία πλευρά ούτε η άλλη έχουν στρατηγική. Αν είχαν, κάποια από τις δύο θα είχε κερδίσει στο μεταξύ τη μάχη. Αλλά δεν την κέρδισε καμία Το όρυγμα μένει όρυγμα ένα τέταρτο του αιώνα Χθες μάθαμε ότι η «Εγνατία Οδός ΑΕ» ανέλαβε να κάνει μια μελέτη κόστους 300.000 ευρώ, η οποία θα πει πώς θα αντιμετωπιστούν διάφορα προβλήματα της πλατείας.
Από τη μελέτη, όταν τελειώσει, θα προκύψει μια πρόταση για το τι μπορεί να γίνει με τον χώρο και θα υπολογιστεί το κόστος που θα έχει η ανάδειξή του.
Καλά να είμαστε να το δούμε, δηλαδή, αν και δεν το βλέπω ιδιαίτερα πιθανό. Διότι εκτός απ1 όλα τα υπόλοιπα, στη μελέτη πρέπει να επιλυθεί και το εξής, το οποίο καταγράφω όπως ακριβώς τίθεται στην προγραμματική συμφωνία: «μορφολογική ενοποίηση των χρήσεων στο πλαίσιο ενός σαφούς αντιληπτικού προτύπου, με παράλληλη λειτουργική ανεξαρτησία και σήμανση».
Πρακτικά για να τελειώνουμε: Όποιος θέλει να λυθεί το ανοιχτό όρυγμα της πλατείας Διοικητηρίου ας προκηρύξει διαγωνισμό, με το σύνολο της διαδικασίας και χρονοδιαγράμματα Αλλά επειδή αυτό θέλει και λεφτά, που ως γνωστόν δεν υπάρχουν, αναθέτουμε μια μελέτη. Κάτι σαν χάντρες για τους ιθαγενείς.
Χώρια που βρίσκει αντικείμενο για να συνεχίσει να υφίσταται η «Εγνατία Οδός ΑΕ» και βρίσκουν δουλειά κάποιοι άνεργοι μηχανικοί. Δεν αφορά δρόμους βέβαια, αλλά τι σημασία έχει αυτό; Η Μητροπολιτική Αναπτυξιακή του δήμου θεσσαλονίκης είχε γίνει για να κάνουμε δίκτυο φυσικού αερίου, το οποίο τελείωσε το 1996, και το 2012 οργάνωσε τις επετειακές εκδηλώσεις για την απελευθέρωση.
Με το καλό και η μελέτη της ανάπλασης να γίνει προεκλογικό υλικό.