'Ένα άρθρο μου που φιλοξενείται σήμερα στην εφημερίδα Θεσσαλονίκη με αφορμή την υπόθεση του ευρωπαϊκού προστίμου για τη Βόλβη το οποίο ξεπερνά ήδη τα 50 εκ.
Τα καύσιμα της διαφθοράς
Τα καύσιμα της διαφθοράς Πολλοί σε αυτήν τη χώρα πιστεύουν ότι διαφθορά είναι το ανοιχτό συρτάρι, που αφήνει ο υπάλληλος *\ψ στο γραφείο του, για να μπορεί ο πολίτης να ρίχνει μέσα το «μπαχτσίσι» έτσι ώστε να γίνει η δουλειά του.
Όχι ότι αυτό δεν είναι διαφθορά. Απλώς, είναι επιφανειακή.
Το πρόβλημα σε αυτήν τη χώρα είναι ότι οι μηχανισμοί παραγωγής διαφθοράς είναι τις περισσότερες φορές απολύτως νόμιμοι.
Όπως συνέβη με το νόμο Ν.716/1977, περί αναθέσεων μελετών, ο οποίος έδινε τη δυνατότητα στους δημόσιους φορείς να ορίζουν την αμοιβή μιας μελέτης, μετά την ανάθεσή της.
Με αυτόν τον τρόπο, απολύτως νόμιμα, επί χρόνια, δήμοι ανέθεταν απευθείας μελέτες κτηματογράφησης και πολεοδόμησης, τις οποίες πλήρωναν προσαυξημένες κατά 300%, διότι στο μεταξύ απολύτως νόμιμα προσέθεταν και άλλες εργασίες. Απολύτως νόμιμα με βάση το ελληνικό Δίκαιο, αλλά παραβιάζοντας την ευρωπαϊκή νομοθεσία, με την οποία το ελληνικό Δίκαιο έπρεπε να είχε εναρμονισθεί.
Στις αρχές της δεκαετίας του 2000 οι ευρωπαϊκές υπηρεσίες, οι οποίες πλήρωναν γΓ αυτές τις μελέτες, ζήτησαν την εναρμόνιση με το ευρωπαϊκό Δίκαιο και παράλληλα την ανάκληση όλων των σχετικών συμβάσεων (άρα και των αμοιβών) που είχαν ανατεθεί.
Κάποιοι δικοί μας δήμοι και (τότε) νομαρχίες δε συμμορφώθηκαν, με αποτέλεσμα να ενεργοποιηθούν οι ευρωπαϊκές κυρώσεις, δηλαδή 50.000 πρόστιμο την ημέρα, από τις 27 Οκτωβρίου 2011 και μέχρι να ανακληθούν όλες.
Αρμόδια για να κάνει την ανάκληση για κάποιους από αυτούς τους δήμους, που σήμερα ανήκουν στο δήμο Βόλβης, ήταν η πολεοδομία του δήμου Θεσσαλονίκης.
Την έκανε; Ναι! Την έκανε στις 12 Ιουλίου 2011 με την απόφαση του τότε προϊσταμένου της πολεοδομίας Θεσσαλονίκης (Α.Π. 57196) και δύο μήνες αργότερα στις 14 Σεπτεμβρίου 2011 με τον ορισμό των επιβλεπόντων την εκκαθάριση του έργου (Α.Π.
65712).
Ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης όμως, αρνήθηκε να τις αναγνωρίσει και έκανε δικές του πράξεις ανακλήσεων, το σύνολο των οποίων όμως έχει ακυρωθεί διότι δικαστικά είχε κριθεί ότι η αρμοδιότητα ανήκε στην υπηρεσία και όχι στον δήμαρχο. Με αυτές τις πράξεις όμως, και παρά τις ακυρώσεις, η κατάσταση έχει γίνει πιο περίπλοκη. Ο εργολάβος αντί να υποχρεωθεί να επιστρέψει κάποια εκατομμύρια, έχει αποκτήσει νέα νομικά όπλα για να επιμηκύνει τη διαδικασία και το πρόστιμο καθημερινά μεγαλώνει (μετράει ήδη 1.039 ημέρες επί 50.000 την ημέρα, ξεπερνά δηλαδή τα 50 εκατ.).
Σε δύο βδομάδες συμπληρώνονται ακριβώς τρία χρόνια από την ημέρα, που ο προϊστάμενος της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Θεσσαλονίκης έδωσε την εντολή να διερευνηθεί κατά πόσο ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης και οι διευθυντές της πολεοδομίας με τους χειρισμούς τους στη συγκεκριμένη υπόθεση έχουν διαπράξει τα αδικήματα της απιστίας και της παράβασης καθήκοντος.
Ρώτησε ποτέ ο εισαγγελέας γιατί η έρευνα που διέταξε πριν από τρία χρόνια, όταν ακόμη δεν υπήρχε πρόστιμο, δεν έχει προχωρήσει σχεδόν καθόλου, ενώ σήμερα το πρόστιμο υπερβαίνει κατά πολύ τα 50 εκατ. ευρώ; Ας ρωτήσει! Η απάντηση μπορεί να οριοθετεί ένα άλλο αδίκημα: της κατάχρησης εξουσίας.
http://www.makthes.gr/news/opinions/125791/
